BUYRUN..

HOŞ GELDİNİZ :) ARKANIZA YASLANIN VE TADINI ÇIKARIN..

20 Ocak 2013 Pazar

BULUTTAN "KAY-BAKAM"

Ben küçükken bulutların üzerinde yaşayan bir çocuktum. Orada hiç yağmur yağmazdı, her gün hava güzeldi, güneşliydi, beni okula zorla gönderecek bir anne de yoktu başımda. Buluttan salıncağımla sallanıyordum bütün gün. Arkadaşlarımla birlikte en yüksek bulutun üzerine tırmanıp aşağıya bırakırdık kendimizi , yumuşacık pamuk gibi bulutun içinde kaybolurduk.

O şekilli bulutlar var ya; işte o bulutlara ben şekil verirdim hayal güzümle. En şekilsiz bulutu seçer onu bir kuşa, bir tavşana, bir kediye çevirebilirdim.
Her gün hiç bıkmadan uyanır uyanmaz günün bulutunu seçer, orada gökkuşağından kurardım evimi. Tek boynuzlu atımla dolaşırdım bütün gün gök yüzünü.

Kabul ediyorum ben yaramaz bir kız çocuğuydum. Kız çocuğu olmama rağmen ben erkek çocuğun yaptığı ne varsa her birini eksiksiz yapmışımdır.Çocuk dövmeye gitmeler, cam kırmalar,  anneme gelen o şikayetler ve yediğim o dayakların haddi hesabı yok.

Bir gün bile evde oturmazdım, her gün düzenli olarak  4. derse girmez, o ders saati süresince çocuk parkında oynardım.

O zamanlar kurduğum bir hayal değil bu bulut hikayesi. Hiç bulutların farkında bile değildim ki hayalini kurayım.Ne zaman ki mahallemizin delisi benim büyüdüğümü, dövülecek kıvama geldiğimi fark etti, işte o zaman işler değişti.

ADI : Pınar
KOD ADI: Deli Ponar (Adını soranlara Ponar derdi)
YAŞ: 13 (Ben daha 8 yaşıma girmedim bile)
GÜÇ KULLANIMI: %100
Pınar ailenin 10 çocuğundan biri. Diğer kardeşlerde sağlık problemi yok, bir tek Pınar biraz problemli. Ama buna da şükür, 10'da1 hata fabrikalarda bile oluyor.

Mahallede hemen hemen hepimiz akrandık , yani benim dövülecek kıvama gelmem , herkesin dövülecek kıvama gelmesi demekti. Ama bizimle birlikte oynayan kardeşlerine dokunmazdı, yani o kadar da deli değildi anlayacağınız. (Akıllı delilerden).

Allah var yukarda, bizi öyle pat diye de dövmezdi hakkını yemeyeyim. Ürkütmeden yaklaşırdı, aramıza girerdi, "Hadi oyun oynayalım" derdi. Biz de sıkıysa oynatmayın modunda sorduğu için " Tamam Pınar abla" derdik.(Cılız bir ses tonuyla, ürkek ve ağlamaklı. Ne de olsa sonumuzu biliyoruz ya.) "Siz bana deli anne, deli anne diyeceksiniz, ben de sizi koşturacam, yakalarsam süpürgeyle  dövecem" derdi. (Babababa.. Fantazili dövüyodu bir de bizi deli.) Pınar 13 yaşındaydı ama Pınar'ı bir gör 20 dersin. Boy pos o biçim. Biz de cılız, zayıftan veletcikler işte. Şu fotoğraftaki çocuklar gibi bakardık ki ona bizi dövmesin, sevsin diye. Ağlayanlar bile vardı yaw.
Aldı eline bir tel süpürgesini "Başlayın" dedi. Bize de çevresin de halka oluşturttu ki hemen yakalasın bizi ( En azından birimizi). Biz Kuzenim Hüseyin'le el ele tutuştuk, birbirimize gözü yaşlı bakıştık. Pınar saydı; "1,2,3". Biz de " Deli an...?" diyemeden  bu bizi bir yakaladı. Bizi öyle bir dövdü ki,anamdan bile öyle dayak yemedim. Ağlayarak eve gittim. Ertesi gün bir daha, bir daha, daha, daha... Artık pes ettim, dışarı çıkmamaya karar verdim. Evde sıkıntıdan gökyüzüne bakarken işte o an o ilahi bulut göründü;

Ve ben hayal kurmaya başladım....:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder