BUYRUN..

HOŞ GELDİNİZ :) ARKANIZA YASLANIN VE TADINI ÇIKARIN..

24 Ocak 2013 Perşembe

ADINI SEN KOY..

Yalnız bir çiçek yaşarmış uzun yıllar önce. Adı nedir bilinmez. Şimdiki çiçeklere benzemezmiş onun kokusu, güzelliği...Yaprakları güneş gibi parlak, renkleri gökkuşağı gibi canlıymış.

Bereketli topraklarda dikildiğinde fidesi, açmazmış bu çiçek, küsermiş. Dedim ya, bu çiçek diğer çiçeklere benzemez.

Dünyanın bütün renklerini barındırırmış minicik bedeninde. Kökleri toprağa öyle bir bağlanırmış ki, kimse koparamazmış bu çiçeği.Yalnız başına, susuz bir çare iken toprak bir damla yağmur olmuş çiçek, büyümüş, serpilmiş toprakla birlikte. Kimsesiz toprağa aile oluvermiş..

Yıllar geçmiş, toprak bereketlenmeye başlamış. Artık çiçek güneş gibi parlamıyor, renkleri canlı görünmüyormuş. Toprak çaresiz, toprak mutsuz.

Artık çiçek eskisi gibi sıkı sıkıya tutamıyormuş toprağın ellerini, biri gelse kopacak topraktan o da farkında. Ölüyormuş çiçek çaresiz, kimsesiz, yalnız... Ölmeden, son kez toprağa bakmış yaşlı gözlerle, kökleriyle sıkıca tutunmuş. Öyle bir sıkı tutunmuş ki, toprak sarsılmış. Bir koku yayılmış etrafa, toprağın özlediği o koku, onun kokusu. Toprak, kokunun her bir zerresini içine çekmiş, hapsetmiş. Çiçek ölmüş, ama toprak çiçek gibi kokmaya başlamış.

Derler ki her yağmur yağdığında burnumuza gelen koku, toprak kokusu o çiçeğin kokusuymuş.
Belki bir gün demiş toprak... Ve susmuş sonsuza kadar...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder