Bir at arabasının üzerindeyim. Yanımda Duygu ve bir kaç kız var. Diğer kızları tanımıyorum. Ama ne hikmetse beynimin bilinç altında, örümcek ağı kaplamış kullanmadığım bir bölümünde bu kızlarla kardeş olduğumu biliyorum. 7 kız kardeşiz.
Hava karanlık, gece yarısı sanırım. Ortalıkta kimseler yok. Ama ne hikmetse biz 7 kız at arabasıyla bir yere gidiyoruz. Bir ara Duygu arabadan atlıyor 2 kız ile birlikte patates ağacından patates toplayıp, tekrar arabaya yetişiyor. ( evet patates ağacı ). "Bunları satar para kazanırız abi !" diyor. . Abi mi?. Bir abimiz mi var demeye kalmadan arabayı sürenle göz göze geliyoruz.. Hayydaaa...
Bu o.. Sevdiğim . Ama Duygu'nun abisi ise, ben de duyguyla kardeşsem, o zaman benim de abimmmm !... (Olamazzzzz).. Bir müddet gözlerimizi ayırmıyoruz birbirimizden. O anda beynim hemen yeni bir senaryo yazıyor. Aynen şöyle ;
Evet biz kesinlikle kardeşiz ; ama farklı yerlerde büyümüşüz. O yüzden ben onları pek tanımıyorum, onlar da beni. Birbirimizi tanıma evresindeyiz. Ne hikmetse anamız babamız yok,bize abimiz bakıyor. Bir dediğimizi iki etmiyor, biraz da sert biri. Sanırım hırsızlıkla geçiniyoruz. Onun bunun bahçesinden çaldıklarımızı satıyoruz.
Tam bu senaryo beynimde yankılanıyorken zaman mekan değişiveriyor.Bir caddedeyiz, sabah olmuş. Abimiz diğer kızlara siz eve gidin diyor bana da "Sen benimle gel" diyor. Gidiyorum ben de. Bir dağa tırmanıyoruz çok büyük ve yemyeşil bir dağ. Bir ara düşecek gibi oluyorum ama beni elimden tutuyor. Sanırım beni kardeşi gibi görmüyor, ben de ona abi diyemiyorum.
Bir kalenin önüne geliyoruz, Kenarda yürümemiz gerekiyor, ben korkuyorum o da bana korkma diyor. Birlikte ilerlerken bana " Seni kardeşim gibi göremiyorum, seni seviyorum " demez mi?.. Hayda... Al başına belayı. Tam da uçurumun önündeyiz. Ölür müsün , öldürür müsün?
Ben hızlanıyorum tabi, bir an önce oradan gitmek için.Sonra kalenin içinde bir otel var, penceresinden giriyorum odayaaa.. İçeride 3- 4 tane silahlı adamla göz göze geliyorum.. Aha şimdi boku yedik derken bir bakıyorum elimde bim poşedi. İçinde ne var dersin; KALAŞNİKOF ..:D.. Çıkarıyorum ben herkesi tarıyorum orada. Kaçıyorum..
Bir zaman mekan hilesi daha derken bu sefer bir elbise dükkanındayız kardeşlerim ve abimle. Kızlar bir elbise giyip diğerini çıkarıyrlar, ben bir köşede oturuyorum. " Abi bunu da al, şunu da al..." seslerinden başka bir ses yok..
"Bu küçük hanım kim ?" diyor kadın abimize, o da bana bakıyo. Ölece. Bir türlü " Bu kız da benim uzaktan gelen kardeşim" diyemiyor vesselam..
Sıçrayarak uyandım efenim.. O kadar çok sinirli uyandım ki hemen O'nu aradım ( Adı batman olsun şimdilik);
KAYBAKAM: Alo...
BATMAN :Efendim hayatım, günaydınn.
KAYBAKAM: Ne biçim insansın len sen? İnsan kızkardeşine yan gözle bakar mı?
BATMAN : ??? Anlamadım aşkım?
KAYBAKAM: Pislik seni.. Erkek değil misiniz hepiniz aynısınız. Allah beni senin eline düşürmesin. Senin gibi abi olmaz olsun.
BATMAN: Allah aşkına yine ne saçmalık gördün rüyanda anlat bakayim.
KAYBAKAM: Bla bla bla bla...
BATMAN: Bak ya.. Senin bilinç altın p.ç kızım. Benim ne suçum var. Hem tövbe tövbe.. Ne abisi ya..
Falan filan derken anacımm bu rüya benim psikolojimi bozdu. Bir kaç gün kendime gelemedim :(. Ne b.ktan rüyalar bunlar yahu. . Düşün bim poşetinden kalaşnikof çıkaran tek insanım :D:P.. Rüyayı yorumladım ki ben ; benim kafam fena karışmış:)...
Ah ah yine gece oldu.. Haydin iyi geceler ve mümkünse hepimize TATLI RÜYALAR kaybaklarım:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder