Her şey oda arkadaşımın ; "Yatağını mı çevirdin?" demesiyle başladı. "Yoo" dedim. "Ama enin yatağın ters." dedi, "Ters kullanıyorsun yatağını."
Zeki şey.. Hemen de fark etmiş. Oysa ben 1 buçuk aydır bu odada, bu yatakta yapayalnız yaşarken, bunu fark etmemiştim. O geldiği ilk gün bunu fark etti. "Hadi ya.." dedim (kendimden ödün vermek istemiyordum ), "Olsun, benim için fark etmez," diyebildim. O da yatış pozisyonuma hitaben ( yastık duvara dayanmış, başım yastıkta, bedenim yataktan çıkmamak için çırpınmaka, bacaklarım yere değmemek için yatar pozisyonda bağdaş kurmuş, bilgisayar göbeğimde), "Diğer türlü daha rahat edersin." dedi. " Yastığı yatağın baş kısmına koyar, öyle dayanırsın. Ayaklarını da uzatabilirsin hem.". "Hımm..." dedim. Zeki şey yine konuştu.
Ama ısrar ettim (nedenini bilmiyorum, o haklıydı), "Yok böyle iyiyim" dedim, "Peki." dedi. "Ne var ki dediğini yapsan" dedi içimdeki ses, hemen onu susturdum. Ona neyiş yatak benim yatağım; ister ters yatarım, ister düz..
Kız odadan çıktı, hemen yatağı düzelttim. Yastığı yatağın baş kısmına dayadım öyle başımı koydum. Ayaklarımı da uzattım. "Oh be.. İşte bu.." Bir keyifle yazı yazarken odaya geldi "Sana demiştim" dedi. Konuştu yine zeki şey..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder