Ve annesinin minik kızı evine gider- gelir.
Annesi masalını anlatmaya başlar- durur.
Masal "bir varmış, bir yokmuş"tan ibaret kalır.
Ah ah ..Gelsin mantılar, gitsin dolmalar, börekler derken, zavallı anacığımın bir suşi yapmadığı kaldı :). Benim zavallı ıssız evim bir kaç günlüğüne de olsa şenlendi durdu.
Mahallede hiç bir şey değişmemiş. Herkes aynı. Deli Pınar hariç :). Hamileymiş. Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim.( bkz. buluttan kaybakam)
Gelir gelmez hemen kilo almışlığımı yüzüme vurmalar, zavallı hor görülmeler başladı. Ne var ayva göbeğim varsa, kime ne zararı var dedim güldüm geçtim:). Bundan sonra daha bol giyineceğim :P.
Ah ah kaybakam hanımın kaybakları.:).Valla kimsenin okumadığını bildiğim halde yazı yazmayı özledim.Hiç bir tane hayranım olmamasına rağmen hayranlarımı özledim.:).Beni çok özlediğinin farkında olmayan , henüz takipçim olmayan gelecekteki takipçilerime sesleniyorum :
Kıymetli kaybaklarım.
Beni okursanız size; sizin tuvalet ihtiyacınızı gideren bilgisayar yaptıracaaaaamm.. Sivaslı büyük üstadımızın da dediği gibi, " Niree sıçacaklarr..?" sorununu da gidermeyi düşünüyorum..:) Daha detaylı bilgiyi " ON ADIMDA ON İKİ ADIM" adlı kitabımda bulabilirsiniz :).
Neyse :) Valla ben yazarken çok güldüm de, sizi bilemeyecem. Son sözüm : Anaazz gile selam söyleyin.:).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder