DİKKAT ÇEKMEK İSTİYORSAN, ÖLMEN YETERLİ !

"Gel abla geell! Sudan ucuz bunlar. Gel, karıştır geell !.Karıştırmak bedava...." diye bağırıyordu genç adam. Tezgahın arkasındaki büyük dükkandan çıkan kokoş kadının sesiyle dikkati dağıldı; "Bağır Serdar bağır ablam" dedi kadın. "Ben gelene kadar buranın tozunu attırmanı istiyorum" diye de ekledi.

Kadının yanındaki diğer kokoş kadın; "Hadi ama geç kaldık." diyerek kadını çekiştiriyordu. Serdar; "Tamam " dedi, kadın serdarın yanından uzaklaştı.(Nihayet..)

Ben olay mahalinden uzaklaşırken düşünüyordum;
"Acaba Serdar'a günlük 25 ytl den fazla bir para veriyor muydu? Zam yapmayı düşünüyor muydu?". Hem 25 ytl veriyor, hem de Serdar'ın tozu dumana katmasını bekliyordu. Aynı zamanda Serdar , sabahın köründe (kargalar daha b.kunu yemeden) uyanıp, o dükkanı açıyordu. Tabii yine Serdar, in-cin top oynarken dükkandan çıkıyordu.

Ama Serdar sabırlıydı.( sıkıyosa olmasın). Paraya ihtiyacı vardı. Mecburdu çalışmaya. Köleydi Serdar. Paranın kölesi.İşin en acı yanı, Serdar'ı kimse fark etmiyordu ki özgür bırakılsın. Serdar'ın en büyük amacı tozu dumana katmaktı. Zaten ondan da istenen bu değil miydi? Ve en önemli soru; "Büyük bir olasılıkla alışverişe giden bu kokoş kadınlar, harcadıkları paranın Serdar'ın parası olduğunun farkında mıydı?

Sorular sorular sorular.... Sorular bitmez hanımlar, beyler.. Ömür biter, dert bitmez.. Hele Serdar'ın derdi hiç bitmez..

Bir kere öğrenci olmakla , köle listesinin başına adı eklendi Serdar'ın; " Hımm.. Öğrenci mi?.. İyi iyi ya. Daya bütün işleri güçleri önüne. Yapsın hergele. Sanki okuyacak da ne olacak..Ver eline iki-üç kuruş sussun işte. Hem hayatı öğrenir, yok öyle kolay para kazanmak.."

Hayatı öğretmeye pek hevesli yardım sever abiler ve ablalar oldukça başımız yerden kalkmaz bizim. Yardım sever demişken, öyle bir yardım severler var ki ülkemizde, "Allah onları yerin dibine soksun!" dememeye gayret ediyorum.

Hikaye şu;

Yardım sever kadın, belli bir uğraşların sonunda aracılar vesilesi ile bulunur.Kadın genç üniversite öğrencsine yardım edeceğine söz verir. Ailesi ve öğrenci bu haber karşısında çok mutlu olurlar.

Dipnot: Neden mutlu olurlar? Çünkü onlara Devlet bile yardım etmiyor.

            Neden yardım etmiyor? Çünkü onlar, devletin hesapladığı 'yoksul sınıfta' değiller. 

            Neden değiller? Çünkü onların kişi başı düşen gelirleri, yoksulların kişi başına düşen gelirlerinden 17 YTL FAZLAAAAAA..

            Neden burs/ kredi almıyor? Alıyor..  Onu da ailesine bıraktı öğrenci. Onların da gelirleri yok.

            Bu çocuk nasıl okuyor? Allah yardım ediyor. Bir de hayatı öğretmeye çalışan yardım severler.

            Nasıl geçiniyor? GEÇİNEMİYOORR !

            Ne olacak öyleyse bu çocuk? Allah bilir.

            Burs veren de mi yok? Üzgünüm.

            Yapabileceğimiz bir şey var mı? Belki bir yardım kampanyası olabilir.

            Nasıl başlatabiliriz? Hiç bir fikrim yok. Bu devirde kimse kimseye güvenemiyor. Güvenilir birinin başlatması gerekiyor.

             Kim? Bunu ortaklaşa düşünüp bulalım.Fikirler önemli.

Zar zor bulunan bulunan bu yardım sever, öğrencinin kirasını öder. Ve her ay ona belli bir miktar yardımda bulunacağına da söz verir. O ay ,en azından kirası ödenen öğrenci diğer giderlerini daha rahat bir şekilde karşılar.

Ertesi ay, kadının parayı yatırma zamanı geldiğinde öğrenci kadını arar. Amaç : kadına kira tarihinin geldiğini söylemek .( Kadın aramasını söylemişti. 200 lira yatıracak). Kadın telefonda :
-"Efendim"
-" Merhaba hanım efendi. Ben Serdar. Hatırladınız mı? Geçen ay görüşmüştük. Türkan ablayla yanınıza gelmiştim. Türkan K...." 
-" Ben öyle birini tanımıyorum. Ayrıca sizi de tanımıyorum."
-" Nasıl yani. Hani görüşmüştük. Ailemle de görüşmüştünüz. Yardım edeceğinize söz vermiştiniz."
-" Ben kimseye söz vermedim. Ayrıca yardım edilecek bir sürü çocuk var. Sana zaten yardım yaptık biz."
-" Hatırlıyorsunuz."
-" Evet. Önce seni baban sanmıştım. Sonradan hatırladım."( Allah'ım bu nasıl bir cevap ya.. Öl kadın öll !)
-" Beni hatırlamadan babamı nasıl hatırlanız pek anlamadım ama. Neyse.. Yardım etmeyecekseniz neden söz verdiniz o zaman?"
-" Ama böyle de olur mu da blablabla..."
-" Tamam"
-" Sana son kez bu ay 100 liralık yardım yapacağım. Bir daha bekleme."
-" Teşekkür ederim."

Bu konuşmadan sonra yardım sever bir hışımla öğrencinin ailesinin evine gider, ama kapının önünde böyle mahrem konuları konuşmaktansa, aşağıdan 2. kata doğru bağırmayı tercih eder;
-" Esma Hanııımmm!"
-" Buyrun yukarı gelin Hanım efendi."
-" Yok. Bak bu gün oğlun aradı. Yine para istiyor. Bir tek senin oğlun yok ki yardıma muhtaç. Geçen ay da ben yardım ettim zaten. Yine para topladım onun için.Bu son !. Bir daha da yardım edemem. Gelin aşağıya da alın parayı."
Kadın aşağıya iner;
-" Allah razı olsun sizden"
-" Benden değil benden değil.. Arkadaşlarımdan.. Haydi eyvallah."
        
Dediğim gibi Allah'tan böyle örnekler var önümüzde de, "Nasıl yardım edilmemeli?" konusunda fikir sahibi olabiliyoruz. Bu anlattığım öğrenci hikayesi gerçektir. ( Gerçekten bu öğrenci böyle bir olayı yakın bir zamanda yaşadı). Eğer olur da samimiyetime güvenebilirseniz, benimle irtibata geçebilirsiniz. Sizi bu öğrenciyle tanıştırıp, kendi gözünüzle yaşadığı durumu görmenizi sağlayabilirim. Kendisine yardım etmek isterseniz söylemeniz yeterli. Her türlü yardım olabilir. İsteyenlere adres de verebilirim.

Bana inanıp inanmamanız da önemli değil aslında. Çevrenize baksanız bir sürü Serdar görebilirsiniz. Aylık 25 liralık yardım , cebinizden hiç bir şey eksiltmez. Öğrenci halimle ben bile yapıyorum inanın..