AY'IN AŞKI..

"Sen yanımda ol yeter" dedi kız. 

Yeter miydi?

 Gerçekten de yeterli olur muydu ?

Kız tüm kalbiyle ona inanıyordu,

Güveniyordu, 

Seviyordu..

"Keşke "dedi kız

"Keşke , sen de beni benim seni sevdiğim kadar sevsen"

Kim bilir...

Belki bir gün..

Kimse göremedi onları,

Bu içten edilen duayı kimse duyamadı,

Bir tek O hariç,

AY..

İşte o gün Ay parladı,

Hiç yakın olmadığı kadar yakın oldu Dünya'ya

Düşünüyordu,

Kız onu sevseydi,

Karşılık verebilir miydi?

"Keşke" dedi Ay,

"Keşke insan olsaydım, seni senin kadar çok severdim"

Ve Ay o günden sonra ,

Her geceyi aydınlatıp sevdiğini aradı,

Nafile..

Hüzün, hüsran, keder oldu en yakın arkadaşları.

Ve gittikçe uzaklaştı dünyadan..

Derler ki,

Bir gün ay tamamen terk edecek dünyayı,

Tıpkı sevdiği gibi,

İşte o gün gökyüzü karardığında,

Aşk, da terk edecek insanları..

Ay'ı takip edecek.

"Keşke " diyecek insanoğlu,

Ama kimse duymayacak..